پول مجازی چیست؟

پول الکترونیکی چیست ؟

پول الکترونیکی یا پول دیجیتالی، ارزش پول واحدهای پول منتشره از سوی دولت یا بخش خصوصی است که به شکل الکترونیکی بر روی یک وسیله الکترونیکی ذخیره شده است.

نشر گسترده پول الکترونیکی آثار تجاری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قابل توجهی دارد. مهم‌ترین اثر گسترش استفاده از پول الکترونیکی بر عرضه پول، سیاست‌های پولی و بانک مرکزی اختصاص دارد و در ادامه با توسعه بازارهای پول، سرمایه، کار و کالا ایجاد نسل‌های جدید اقتصادی را هدف‌گذاری کرده است.
با توجه به قابلیت پول الکترونیکی برای جایگزینی به جای اسکناس و مسکوک، این امکان وجود دارد که پول الکترونیکی به تدریج جایگزین پول بانک مرکزی شود و بدین پول مجازی چیست؟ ترتیب موقعیت انحصاری بانک مرکزی در زمینه‌های سیاست‌گذاری پولی، نظارت بانکی، نظارت بر نظام پرداخت‌ها، ثبات نظام مالی و به ویژه استقلال آن با خطر مواجه شود.
نتایج ارزیابی آثار گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر اقتصاد ایران نشان می‌دهد نشر گسترده پول الکترونیکی اثر ناچیزی بر حجم پول، قدرت کنترلی بانک مرکزی و سیاست‌های پول به همراه خواهد داشت.
البته واکنش‌های بانک مرکزی در قبال نشر پول الکترونیکی، نقش بسیار مهمی در چگونگی تاثیرگذاری گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر اقتصاد دارد. اگرچه تا کنون اقتصاددانان تعریف جامع و مانعی از پول، که بتواند همه ویژگی‌ها و وظایف پول را پوشش دهد، ارائه نکرده‌اند، اما می‌توان با کمی اغماض پول را به عنوان وسیله‌ای برای داد و ستد که مورد قبول عموم افراد جامعه باشد، تعریف کرد.
پول در زندگی اقتصادی بشر از چنان اهمیتی برخوردار است که برخی از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین اختراعات بشر یاد کرده و تاریخ اقتصادی را با توجه به اهمیت نقش پول به سه دوره تقسیم می‌کنند:

با توجه به پیشرفت روزافزون فناوری اطلاعات و ارتباطات و گسترش استفاده از پول الکترونیکی از اواسط دهه 1990، شاید بتوان دوره کنونی را نیز دوره اقتصاد اینترنتی نامید.
گسترش فزاینده استفاده از پول الکترونیکی، پیامدهای تجاری، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قابل ملاحظه‌ای به همراه دارد.
از نظر اقتصادی مهم‌ترین آثار گسترش استفاده از پول الکترونیکی بر روی عرضه پول، پول مجازی چیست؟ سیاست‌های پولی و بانک مرکزی ایجاد می‌شود.
آثار گسترش کاربرد پول الکترونیکی بر سیاست‌های پولی از آن جهت که می‌تواند کارآیی یکی از ابزارهای سیاست‌گذاری کلان اقتصادی دولت برای دستیابی به اهداف اقتصادی خود، به خصوص تثبیت سطح عمومی قیمت‌ها را کاهش دهد، بسیار حائز اهمیت است.

پول الکترونیکی و ویژگی‌های آن

پول الکترونیکی یا پول دیجیتالی، ارزش پولی واحدهای پول منتشره از سوی دولت یا بخش خصوصی است که به شکل الکترونیکی بر روی یک وسیله الکترونیکی ذخیره شده است.
پول الکترونیکی نوعی ابزار مالی الکترونیکی است که حداقل از عهده انجام همه وظایف پول برمی‌آید بنابراین پول الکترونیکی می‌تواند جانشین بسیار نزدیکی برای پول بانک مرکزی باشد.
ارزش پولی ذخیره شده بر روی وسیله الکترونیکی با اجازه مصرف کننده درگیر معاملات پرداختی، می‌تواند به وسیله الکترونیکی دیگری انتقال یابد.
این روش با سیستم‌های پرداخت الکترونیکی مرسوم، نظیر کارت‌های پرداخت و اعتباری و نقل و انتقالات کابلی که هر کدام معمولا نیازمند اخذ مجوز مستمر بوده و ممکن است در هر معامله متضمن بدهکار کردن و بستانکار کردن حساب‌های بانکی باشند، متفاوت است.
این گزارش به نقل از بانک توسعه صادرات ایران حاکی است، بر خلاف پول بانک مرکزی که پول بیرونی است، پول الکترونیکی همانند یک سپرده دیداری یا چک مسافرتی پول درونی می‌باشد.
پول درونی طلب قانونی دارنده آن از ناشر آن می‌باشد در حالی که پول بیرونی متضمن چنین طلبی نیست، به عبارت دیگر موجودی پول الکترونیکی، یک طلب جاری بر عهده ناشر آن است که با هیچ حساب خاصی ارتباط ندارد.

ویژگی‌های پول الکترونیکی

اگر چه درفرایند توسعه پول الکترونیکی، انواع بسیار متفاوتی از فرآورده‌های پول الکترونیکی با ویژگی‌های مختلف عرضه شده است اما در طراحی همه آنها سعی شده حداقل همه ویژگی‌های پول بانک مرکزی لحاظ شود.
به طور کلی فرآورده‌های پول الکترونیکی را از نظر فنی می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر کارت‌های هوشمند، برای تسهیل پرداخت‌های با ارزش کوچک در معاملات خرد رو در رو طراحی شده‌اند، بنابراین انتظار می‌رود که فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر کارت‌های هوشمند، استفاده از پول بانک مرکزی و نیز در حد کمتر استفاده از کارت‌های اعتباری و پرداخت را برای پرداخت‌های مستقیم، کاهش دهد. همچنین به احتمال زیاد استفاده از چک،‌ کارت‌های پرداخت و کارت‌های اعتباری در پرداخت‌های غیرمستقیم، یعنی پرداخت‌های به هنگام را نیز کاهش خواهد داد.
فرآورده‌های پول الکترونیکی مبتنی بر نرم‌افزار رایانه‌ای نیز از طریق کاهش هزینه‌های مبادلاتی با تسهیل نقل پول مجازی چیست؟ و انتقال پول میان انواع مختلف حساب‌ها، بانک‌ها و کشورها و نیز سرریز‌های یادگیری، تقاضای سپرده‌های دیداری را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آن را کاهش خواهد داد.
سرریزهای یادگیری به مهارتی که افراد در طی زمان ضمن استفاده از نرم‌افزارهای مالی شخصی و فناوری‌های ارتباطی برای مدیریت بهینه برنامه‌های مالی شخصی و فناوری‌های ارتباطی برای مدیریت بهینه برنامه‌های مالی خود کسب می‌کنند، مربوط می‌شود.
مهمترین ویژگی پول الکترونیکی یعنی فراملیتی یا بی‌مرز بودن آن نقش مهمی در اثرگذاری بر سایر متغیرهای اقتصادی ایفا می‌کند.
اگر چه این ویژگی ازنظر دولت‌ها منشا برخی تبعات منفی نشر گسترده پول الکترونیک تلقی می‌شود اما به ارتقای سطح کارایی مبادلات بین‌المللی نیز کمک قابل ملاحظه‌ای می‌کند.
طبیعتا با استفاده از پول الکترونیکی، هزینه نقل و انتقال بین‌المللی وجوه، به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
البته با افزایش بی‌سابقه کارایی پرداخت‌های بین‌المللی، ممکن است بی‌ثباتی نظام پولی جهانی افزایش یابد و به بروز کشمکش بین ناشران و استفاده کنندگان پول الکترونیکی از یک سو و بانک‌های مرکزی کشورها از سوی دیگر پول مجازی چیست؟ منجر شود.
ویژگی دیگر پول الکترونیکی، پول قانونی یا پول رایج نبودن آن است که این امر درمراحل اولیه نشر، مقبولیت عمومی آن را کاهش می‌دهد.
علاوه براین پول الکترونیکی برخلاف اسکناس و مسکوک و دیگر وسایل مبادله امروزی ، مستلزم حضور فیزیکی پرداخت‌کننده و دریافت کننده وجه برای قطعیت پرداخت نیست، زیرا موجودی پول الکترونیکی می‌تواند از طریق شبکه‌های رایانه‌ای به صورت به هنگام انتقال یابد.

پیامدهای اقتصادی گسترش استفاده از پول الکترونیکی‌

نشر گسترده پول الکترونیکی با توجه به ویژگی‌‌های خاص آن، به طور گسترده سایر بازارها و متغیرهای اقتصادی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
افزایش کارایی مبادلات یکی از مهم‌ترین پیامدهای مثبت گسترش استفاده از پول الکترونیکی، افزایش کارایی مبادلات است.
از آنجا که هزینه نقل وانتقال پول الکترونیکی از طریق اینترنت نسبت به سیستم بانکداری سنتی ارزانتر است،‌ پول الکترونیکی مبادلات را ارزان تر خواهد کرد.
برای انتقال پول به روش سنتی، بانک‌های مرسوم، شعب، کارمندان، دستگاه‌های تحویلدار خودکار و سیستم‌های مبادله الکترونیکی مخصوص بسیاری را نگهداری می‌کنند که هزینه‌های سربار همه این پول مجازی چیست؟ تشریفات اداری، بخشی از کارمزد نقل وانتقال پول و پرداخت‌های کارت اعتباری را تشکیل می‌دهد.
در حالی که هزینه نقل و انتقال پول الکترونیکی به دلیل استفاده از شبکه اینترنت موجود و رایانه‌های شخصی استفاده‌ کنندگان، بسیار کمتر و شاید نزدیک به صفر است.
اینترنت هیچ مرز سیاسی نمی‌شناسد و پول الکترونیکی نیز بدون مرز است.
بنابراین هزینه انتقال پول الکترونیکی در داخل یک کشور با هزینه انتقال آن بین کشورهای مختلف برابر است در نتیجه هزینه بسیار زیاد کنونی‌ نقل و انتقال بین‌المللی پول نسبت به نقل و انتقال آن در داخل یک کشور معین، به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.
وجوه پول الکترونیکی به طور بالقوه می‌تواند به وسیله هر شخصی که به اینترنت و یک بانک اینترنتی دسترسی دارد مورد استفاده قرار گیرد.
به علاوه در حالی‌ که پرداخت‌های کارت اعتباری به فروشگاه‌های مجاز محدود است، پول الکترونیکی پرداخت‌های شخص به شخص را نیز امکان پذیر می‌سازد.
پیدایش پول الکترونیکی نوعی انقلاب پولی در اقتصاد امروزی و نسل‌های برتر اقتصاد پولی محسوب می‌شود و با تکمیل فرایند اعتماد سازی ارکان اقتصادی خرد و کلان به استفاده از این پول، دامنه تحولات آن بیشتر خواهد شد.
یکی از وظایف نخبگان علمی و اقتصادی کشور تبیین فرصت‌ها، مزیت‌ها و تهدیدهای پول الکترونیکی به ویژه در بازارهای مالی و واسطه‌گری است.
اساس نظریه واسطه گری مالی بر مفهوم بازار کامل کلاسیک‌ها مبتنی است طبق این نظریه، واسطه‌گری مالی برای برطرف کردن اصطکاک‌ها و نقایص نظام بازار از جمله هزینه مبادله و اطلاعات‌ نا متقارن بین سرمایه‌گذاران و وام دهندگان، به وجود آمده است.
از آنجا که این نظریه دیدگاه انفعالی نسبت به واسطه‌گری داشته و توضیح مناسبی برای برخی واقعیت‌های صنعت مالی به خصوص رشد شتابان و فوق‌العاده نوآوری‌های دهه‌های اخیر، ارائه نمی‌کند برخی از صاحب نظران نظیر مرتون و بودی در صدد تکمیل این نظریه برآمده‌اند.
به عقیده آنها وظایف اقتصادی واسطه‌گری مالی در طی زمان نسبتا ثابت بوده و ساختار نهادی بازار مالی برای انجام این وظایف تکامل یافته‌اند.
تعامل بین واسطه‌های مالی و بازار، ضمن تقویت و بهبود عملکرد وظایف آنها، نظام مالی را به سمت هدف ایده‌آل کارایی کامل سوق می‌دهد علاوه بر این نقش واسطه‌گری مالی در مدیریت ریسک و کاهش دادن هزینه‌های مشارکت برای افراد نیز، حائز اهمیت است.
بنابراین با پیدایش پول الکترونیکی و گسترش روز افزون بانکداری الکترونیک، تغییری در نقش سنتی بانک‌ها تجهیز و تخصیص منابع در نظام مالی رخ نخواهد داد.
به عبارت دیگر در این دوره نیز واسطه‌گری مالی یک ضرورت گریز ناپذیر است و بانک‌ها همچنان به عنوان واسطه بین وام دهندگان و وام گیرندگان فعالیت خواهند کرد اما ساختار نهادی بازار مالی در جهت بهبود کارکرد کل بازار و در نتیجه ارتقای سطح کارایی تغییر خواهد کرد.
از جمله تغییرات نهادی صنعت مالی که به واسطه رشد خیره کننده اینترنت اتفاق افتاده و به طور فزاینده در حال گسترش است، رواج بانکداری الکترونیکی و در نتیجه پیدایش بانک‌های مجازی یا اینترنتی است.
مهم‌ترین ویژگی این نوع بانک‌ها این است که در رابطه بین بانک و مشتری، موقعیت فیزیکی بانک یا مشتری نقشی ندارد.
وابستگی نداشتن به موقعیت فیزیکی، علاوه بر اینکه زمینه رقابت بین بانک‌ها را تغییر داده و نقش فاصله مکانی از بانک را در هزینه نهایی ارائه خدمات بانکی به مشتری از بین می‌برد دو پیامد عمده دارد اول این‌که امکان مبادله خدمات مالی در بازارهای خرد کشورهای مختلف را فراهم می‌سازد، دوم این‌که بانک‌های مجازی می‌توانند موقعیت فیزیکی خودشان را بدون این‌که تغییری در ارتباط خود با مشتریانشان ایجاد کنند، تغییر دهند.
بنابراین بانک‌های مجازی در مقایسه با بانک‌های سنتی انعطا‌ف‌پذیرترند و نسبت به تغییر شرایط اقتصادی یا مقررات قانونی، به سرعت واکنش نشان می‌دهند و می‌توانند از کشوری به کشور دیگر نقل مکان کنند.

آثار کلان اقتصادی

پول الکترونیکی نماینده پول در جهان واقعی است و بر حسب همان پول‌های سخت موجود انتشار یافته پول الکترونیکی دلار، پول الکترونیکی ین و دیگر پول‌ها می‌توانند با پول سخت معادل خود در هر زمان مبادله شود بنابراین پول الکترونیکی به مفهومی که دلار، مارک یا ین جدید هستند، پول جدیدی نیست.
پول الکترونیکی، پولی است که توسط بانک‌ها با استفاده از پول واقعی به عنوان پایه، ایجاد می‌شود و قابلیت تبدیل آن به پول واقعی، تضمین شده است.

بازار ارز

پول الکترونیکی می‌تواند عامل بالقوه افزایش بی‌ثباتی در بازارهای ارز باشد از آنجا که پول الکترونیکی، نماینده پول واقعی است، می‌باید یک نرخ ارز و یک بازار ارز در فضای رایانه‌ای وجود داشته باشد البته نرخ‌های ارز فضای رایانه‌ای و جهان واقعی، می‌باید برابر باشند در غیر این‌صورت معاملات اربیتراژ خرید و فروش ارز، بلافاصله نرخ‌های ارز واقعی و مجازی را برابر خواهد کرد.
با وجود این تفاوت‌هایی بین بازارهای ارز واقعی و مجازی وجود خواهد داشت:
کارمزد تسعیر پول الکترونیکی برحسب یک ارز با پول الکترونیکی برحسب ارز دیگر نسبت به کارمزد تسعیر پول واقعی، کمتر خواهد بود.
از آنجا که در دنیای مجازی مصرف‌کنندگان می‌توانند بر روی دیسک سخت رایانه خود پول الکترونیکی چند کشور مختلف را نگهداری کنند، اگر ارزش یک ارز در بازار کاهش یابد، مصرف‌کنندگان به احتمال زیاد به تسعیر شکل پول الکترونیکی آن ارز با شکل پول الکترونیکی ارز دیگری که با ارزش‌تر و با ثبات‌تر باشد، تمایل خواهند داشت از این‌ رو انگیزه سفته‌بازی در بازار الکترونیکی ارز بیشتر از جهان واقعی خواهد بود.
این موضوع از آن جهت که می‌تواند عامل بی‌ثباتی نرخ‌های ارز شود، حائز اهمیت است در واقع فعالیت‌های سفته‌بازی می‌تواند کاهش ارز اولیه هر ارز معینی را شتاب بخشد و نوسانات معمول در بازار ارز را افزایش دهد و آثار حبابی نوسان کاذب می‌تواند اتفاق بیافتد.
البته اگر انتظارات شرکت‌کنندگان در بازار از یکدیگر مستقل باشد، افزایش تعداد شرکت‌کنندگان ممکن است به تثبیت بازار کمک کند، اما اگر انتظارات شرکت‌کنندگان در بازار به یکدیگر وابسته باشد، احتمال وقوع آثار حباب گونه در بازار افزایش خواهد یافت.
بنابراین از آنجا که نرخ ارز پول الکترونیکی با جهان واقعی پیوند خورده است، شرکت گسترده افراد در فعالیت‌های سفته‌بازی ممکن است، بی‌ثباتی نرخ ارز را در پی داشته باشد.

بازارهای مالی‌

پول الکترونیکی نماینده پول واقعی است که توسط موسسات بانکی و غیره در ازای دریافت اسکناس و مسکوک انتشار یافته و تبدیل آن به اسکناس و مسکوک بنا به درخواست مشتریان تضمین شده است با وجود این، امکان دارد که ناشران پول الکترونیکی نتوانند به خوبی از عهده تعهد قابلیت تبدیل‌پذیری آن به اسکناس و مسکوک، برآیند.
بدیهی است اگر بانکی به اندازه پول واقعی دریافتی از مشتریان خود اقدام به انتشار پول الکترونیکی کند و از محل منابع حاصل از تبدیل پول واقعی به پول الکترونیکی وام ندهد می‌تواند همه تقاضای مشتریان خود برای اسکناس و مسکوک را پاسخ دهد.
در این حالت ورشکستگی بانک‌ها غیر متحمل خواهد بود اما از آنجا که همانند شیوه‌های مرسوم بانکداری، بانک‌ها فراتر از سپرده‌های پول نقد خودشان به اعطای وام به صورت پول الکترونیکی، خواهند پرداخت، اگر مشتریان بانک همگی به طور همزمان برای تبدیل موجودی پول پول مجازی چیست؟ الکترونیکی خود مراجعه کنند، بانک توانایی پاسخگویی به مشتریان را نداشته و در نتیجه ورشکسته خواهد شد که این امر می‌تواند به بروز بحران در بازارهای مالی منجر شود.

تعریف پول مجازی چیست و آیا چنین اصطلاحی درست است؟

یکی از اصطلاحاتی که طی سال‌های اخیر بسیار رایج شده و پیوسته در رسانه‌ها و مقاله‌ها به آن اشاره می‌شود، پول مجازی (Virtual Money) است.

هم‌چنین گاهی اصطلاح ارز مجازی (Virtual Currency) را می‌خوانیم و می‌شنویم.

با شنیدن صفتِ مجازی برای پول و ارز، سوال‌های مختلفی در ذهن‌مان شکل می‌گیرد. از جمله این‌که:

• آیا می‌توان پول یا ارز را به حقیقی و مجازی تقسیم کرد؟
• اگر از صفت مجازی برای پول استفاده می‌کنیم، باید بتوانیم پول واقعی را تعریف کنیم. آیا پول واقعی تعریف شفاف و مشخصی دارد؟
• اصطلاح پول مجازی دقیق‌تر است یا پول دیجیتال؟
• درست نیست که بگوییم همه‌ی پول‌ها به هر حال حقیقی هستند؟‌ یا برعکس، نمی‌توانیم بگوییم همه‌ی پول‌ها را به نوعی می‌توان مجازی در نظر گرفت؟
• آیا باید پول‌های رمزنگاری‌شده مانند بیت کوین را از سایر پول‌های دیجیتال (که مثلاً در بازی‌های آنلاین رد و بدل می‌شود) جدا کرد؟ یا همه‌ی این‌ها از یک جنس هستند؟

نظر اقتصاددانان کلاسیک را درباره‌ی ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم و ریپل، کمابیش مشخص است. آن‌ها هنوز این ارزها را چندان جدی نمی‌گیرند و نهادهای اقتصادی کشورها هم، استقبال چندانی از پول مجازی چیست؟ این ارزها نکرده‌اند.

اما از سوی دیگر می‌دانیم که معمولاً نهادهای مستقر و تثبیت شده در برابر هر تغییر جدید که فضای آن‌ها را به هم بریزد، مقاومت می‌کنند. بنابراین اگر بخواهیم پیشرو باشیم، نمی‌توانیم به صورت مطلق به آراء و تحلیل‌های کارشناسان وابسته به ساختارهای مستقر اتکا کنیم.

باید بپذیریم که هنوز تحلیل‌گران اقتصادی، به نظر واحد و مشخصی درباره‌ی پول مجازی نرسیده‌اند.

البته حتی در حوزه‌های کلاسیک اقتصاد هم، اتفاق‌نظر وجود ندارد و مکاتب متعددی وجود دارند.

اما مسئله این است که در زمینه‌ی مفاهیمی مانند پول مجازی و ارز دیجیتال، حتی مکتب‌های جدی هم شکل نگرفته و تقریباً هر فرد، دیدگاه و نظر ویژه‌ی خود را دارد.

بنابراین برای این‌که هر یک از ما به برداشت و قضاوت مختص خود برسیم، لازم است که نظرات افراد مختلف را بدانیم و در کنار هم قرار دهیم تا با ترکیب آن‌ها، دیدگاه عمیق‌تری پیدا کنیم.

برای این‌کار می‌توانیم نقطه‌ی صفر تحلیل خود را دیدگاه اقتصاددانان سنتی قرار دهیم.

کسانی که این تحولات جدید را صرفاً یک تب زودگذر می‌دانند و آن را به سیستم قدرتمند مدیریت پول و ارز مستقر در جهان امروز ربط نمی‌دهند. اصطلاح پول مجازی و نیز ارز مجازی برای این افراد، معمولاً در برابر پول و ارز حقیقی قرار می‌گیرد (همان چیزی که سیستم بانکی کشورها مدیریت عرضه و تقاضای آن‌ را بر عهده دارد).

درک این دیدگاه ساده‌تر است. چون بسیاری از ما هم، سال‌ها همین باور را داشته‌ایم و بر طبق آن زندگی کرده‌ایم.

پس از انتخاب نقطه‌ی صفر، می‌توانیم به سراغ آراء افرادی برویم که در انتهای دیگر طیف قرار می‌گیرند. در نهایت با ترکیب این دیدگاه‌ها، می‌توانیم سوگیری‌های ذهنی خود را کاهش داده و به تحلیل بهتری برسیم.

برای این‌کار به سراغ ادوارد کاسترونوا (Edward Castronova) رفته‌ایم. او با اقتصاد کلاسیک آشناست. ولی برخلاف اقتصاددان‌های سنتی، فضای دیجیتال را می‌شناسد و حتی سال‌ها روی اقتصادی که داخل بازی‌های دیجیتال شکل می‌گیرند مطالعه کرده است.

کاسترونوا در کتاب خود با عنوان Wildcat Currency که توسط انتشارات دانشگاه ییل (Yale) منتشر شده، به این سوال پرداخته که انقلاب پول مجازی چگونه اقتصاد را متحول می‌کند؟

در ادامه‌ی این درس، برخی از دیدگاه‌های کاسترونوا را در رابطه با پرسش‌های مطرح شده در ابتدای درس را با هم مرور می‌کنیم.

مزیت خواندن صحبت‌های کاسترونوا این است که بخش‌هایی از حرف‌های او، به نوعی مرور درس‌های قبلی تاریخچه پول محسوب می‌شود و علاوه بر بحث پول مجازی، به مرور برخی از آموخته‌های قبلی‌تان نیز کمک خواهد کرد.

دسترسی کامل به این درس برای کسانی در نظر گرفته شده که دو شرط زیر درباره‌ی آن‌ها صدق کند:

متمم باشند
• حداقل تمرین‌ یکی از درس‌های پایه‌ی تاریخچه‌ی پول را انجام داده باشند.

با عضویت به عنوان کاربر ویژه‌ی متمم، علاوه بر دسترسی به این مطلب و سایر بحث‌های مرتبط با تاریخچه پول، به درس‌های بسیار بیشتری دسترسی پیدا می‌کنید که می‌توانید فهرست آنها را در اینجا ببینید:

البته از میان درس‌ها و مطالب مطرح شده در متمم، ما فکر می‌کنیم شاید بهتر باشد در کنار تاریخچه پول، ابتدا مطالعه‌ی مباحث زیر را در اولویت قرار دهید:

پول مجازی چیست

پول مجازی اصطلاحی است که در طی چند سال اخیر بسیار رایج، و در رسانه های زیادی به آن اشاره شده است.

احتمالا کلماتی مانند ارز دیجیتال ، ارز مجازی و رمزارز به گوشتان خورده، در ابتدا باید بگویم تمام این کلمات برگردان انگلیسی یک کلمه است و یک مفهوم را می‌ رساند که ان همان کریپتوکارنسی است.

ارز دیجیتال:

به هر پولی که از طریق اینترنت قابل انتقال باشد ارز دیجیتال گفته می‌شود. ارز دیجیتال معادل فیزیکی در دنیای واقعی ندارد و تنها در شکل دیجیتالی مورد استفاده قرار می ‌گیرد ولی با این وجود، دارای تمامی ویژگی‌های پول‌ فیزیکی است و مانند پول نقد فیزیکی، قابلیت دریافت، انتقال، و تبدیل به پولی دیگر را دارد. پی ‌پال، بیت کوین، وبمانی، ریپل و… نمونه هایی از پول‌های مجازی هستند که به توضیح مختصری از هر یک می‌پردازیم.

پی ‌پال:

یک حساب بانکی یا کیف پول الکتریکی، که در وب امکان پرداخت و دریافت پول را تسهیل نموده ، این کمپانی در امریکا قرار دارد و با توجه به امنیت و هماهنگی کیف پول پی پال با تمامی کارت‌های اعتباری و حساب های بانکی، این کیف پول در بین کاربران اینترنت محبوبیت زیادی دارد. با پی‌پال به راحتی می‌توان به حساب بانکی خود دسترسی داشت و نیازی به وارد کردن اعداد و ارقام کارتی‌ نمی‌باشد.

بیت کوین:

یک نظام پرداخت جهانی و رمز ارز با کارکرد مشابه پول بی پشتوانه است و از نظر حقوقی هیچ کشوری را به عنوان پول قانونی به رسمیت نشناخته است .

بیت کوین اولین پول دیجیتال غیرمتمرکز به لحاظ فنی ا‌ست چرا که بدون بانک مرکزی یا مسئول مرکزی عمل می‌کند. این شبکه همتا به همتا است و تراکنش‌ها بدون واسطه بین کاربران و مستقیما انجام می‌ پذیرد.

وبمانی:

سیستم پرداخت الکتریکی سریع است و در کوتاه ترین زمان امکان انجام تراکنش های مالی را بدون نیاز به کارت اعتباری و حساب بانکی فراهم می‌کند.

این ارزمجازی دارای تراکنش های امن، غیرقابل برگشت و غیرقابل شناسایی می‌باشد.

موارد استفاده از پول دیجیتال:

از پول‌های دیجیتال می‌توان جهت پرداخت برای دریافت خدمات و کالا استفاده کرد، مانند خرید ازفروشگاه‌های انلاین و پرداخت قبوض. یکی از مزیت‌های ارزمجازی نداشتن محدودیت سیاسی و جغرافیایی‌ است، بدین صورت که تراکنش می‌تواند از هر مکانی و در هر نقطه‌‌‌ای از جهان انجام گیرد.

خطرات احتمالی استفاده از این نوع پول‌ ها:

ارزهای مجازی جزو ان دسته از مقولاتی هستند که همگام با داشتن ویژگی‌های منحصر‌به‌ فرد تسهیلاتی ، ممکن است حامل خطراتی برای سیستم امنیتی و پولی کشور باشند. از طرفی استفاده‌ گسترده از پول مجازی می‌تواند خطراتی به همراه داشته باشد و امکان سرقت توسط تیم‌های هکر و حمله‌ ی سایبری را فراهم کند.

دسته بندی پول‌های مجازی:

پول‌های مجازی در یکی از دو دسته‌ی متمرکز و غیرمتمرکز قرار می‌گیرند بدین طریق پول مجازی چیست؟ که پول‌های مجازی متمرکز فعالیتشان زیر نظر یک موسسه یا شرکت خاص انجام می‌گیرد.به عنوان مثال پی‌پال یک نوع پول مجازی متمرکز است.

پول‌های مجازی غیرمتمرکز که به اصطلاح ارز دیجیتال یا ارز رمزپایه نیزنامیده می‌شوند.بیت کوین یکی از انواع پول‌های مجازی غیرمتمرکز است.

اما تفاوت اصلی پول‌های مجازی متمرکز و غیر متمرکز:

ما شاهد ارائه‌ ی ارز متمرکز توسط یک شرکت خاص هستیم یا به زبان دیگر کیف پول این نوع ارز فقط روی یک یا چند سایت مخصوص قابل دسترسی‌ ست و برای استفاده از آن ثبت‌نام ضروری می‌ باشد.

در این دسته از پول‌های مجازی، یک ارز سنتی پشتیبان خواهد بود، به عنوان مثال: دلار پشتیبان پی‌پال است .

به عنوان مثال : زمانی که شما 2000 دلار شارژ می‌کنید، 2000 واحد پی‌پال دریافت خواهید کرد و در زمان فروش ان نیز، به اندازه‌ی همان 2000 دلار پول دریافت خواهید کرد.

اما در ارزهای غیرمتمرکز تراکنش‌ها به وسیله‌ی پایگاه داده توزیع شده به اسم بلاک چین، صورت می‌گیرد و مالک ان شرکت خاصی نمی‌باشد و کاربران می‌توانند بدون ثبت ‌نام کیف پول ارز مورد نظر را، نصب کنند و در کامپیتر یا موبایل خود، بدون واسطه و به صورت همتا به همتا تراکنش‌های خود را انجام دهند.این ارزها کاملا یکتا عمل می‌کنند و پشتوانه‌ی ارزهای دیگر را ندارند.

نقاط ضعف و قوت ارزهای دیجیتال متمرکز و غیرمتمرکز:

در نظر داشته باشید که در یک سیستم مرکزی، گروهی از افراد وجود دارند که در برابر تمامی تراکنش‌ها مسئول‌ اند. اگرشما درانجام یک تراکنش اشتباه کنید، می‌توانید با دادن درخواست به ان شرکت تراکنش خود را اصلاح نمایید ولی در یک سیستم غیر متمرکز شما قادر به انجام چنین کاری نخواهید بود.

در شبکه‌ ی متمرکز اطلاعات شخصی نگه داری می‌شود که این اطلاعات ممکن است هک شوند، ازبین بروند، یا با درخواست ارگان‌های دولتی در اختیارشان قرار گیرد.

شبکه ‌ی غیرمتمرکز این مشکلات را ندارد اما این امر، راه را برای فعالیت‌های جعلی باز می‌کند.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله نرم افزار ورد برای حسابداری را به شما پیشنهاد می کنیم.

کیف پول مجازی چیست و به چه دلیل بایستی در انتخاب آن دقت کرد؟ | بیدارز

کیف پول رمز ارز (مجازی)، نرم‌افزاری است که کلیدهای خصوصی و عمومی شما را ذخیره می‌کند در حالی که در تعامل با بلاک چین‌های مختلف است.

کیف پول مجازی این امکان را به کاربران می‌دهد پول مجازی چیست؟ تا ارز دیجیتال را ارسال و دریافت کنند و بر مانده آن‌ها نظارت داشته باشند. اگر می­خواهید از بیت کوین یا هر رمز ارزی دیگری استفاده کنید، باید کیف پول دیجیتالی داشته باشید. میلیون‌ها نفر از کیف پول رمز ارزها استفاده می‌کنند اما در مورد نحوه کار آن‌ها آگاهی کامل ندارند.

برخلاف کیف پول‌های جیبی سنتی، کیف پول‌های دیجیتال هیچ ارزی را ذخیره نمی‌کنند. در حقیقت ارزها در هیچ مکان واحد ذخیره نمی‌شوند و در هیچ مکانی به‌صورت فیزیکی ندارند. همه آنچه وجود دارد سوابق تراکنش‌های ذخیره شده در بلاکچین است.

وقتی شخصی برای شما رمز ارزی ارسال می‌کند در اصل مالکیت کوین­‎های خود را به آدرس کیف پول شما اعطا می­کند. هیچ تبادل فیزیکی کوین رخ نمیدهد. این معامله در بلاکچین ثبت می‎شود و میزان موجودی در کیف پول دیجیتالی شما تغییر میکند.

کیف پول‌های مختلفی وجود دارد که روش‌های متفاوتی برای ذخیره و دسترسی به ارز دیجیتال برای شما ارائه می‌دهند.

کیف پول‌های مجازی را می‌توان به سه دسته سخت افزاری، نرم‌افزاری و کاغذی تقسیم کرد. کیف پول مجازی چیست؟ پول‌های نرم‌افزاری بر روی لپ‌تاپ، رایانه شخصی یا تلفن همراه بارگیری و نصب می‌شوند و آن‌ها فقط از دستگاهی که بارگیری شده‌اند قابل دسترسی هستند.

کیف پول‌های نرم‌افزاری و سخت افزاری

کیف پول‌های نرم‌افزاری امنیت بالایی را ارائه می‌دهند، اما اگر رایانه یا دستگاه شما هک شده یا ویروسی شود، احتمال این وجود دارد که امنیت اطلاعات موجود در کیف پول به خطر بیافتد.

کیف پول‌های سخت افزاری با کیف پول نرم‌افزاری تفاوت‌هایی دارند، زیرا کلیدهای خصوصی کاربر را بر روی دستگاه سخت افزاری مانند درایو USB ذخیره می‌کنند. اگرچه کیف پول­ های سخت افزاری معاملات را به‌صورت آنلاین انجام می‌دهند، اما آنها را به‌صورت آفلاین ذخیره می‌شوند. این کار از امنیت بیشتری برخوردار است و همچنین ایجاد تراکنش با آن‌ها را آسان می­سازد. کاربران به سادگی می­توانند دستگاه خود را به هر رایانه‎­ای که قابلیت اتصال به اینترنت دارد متصل کرده، یک پین را وارد نمایند، ارز را ارسال کرده و تائید کنند.

کیف پول‌های کاغذی

استفاده از کیف پول‌های کاغذی آسان است و از امنیت بسیار بالایی برخوردار است. یک کیف پول کاغذی می­تواند به سادگی به یک نسخه فیزیکی ارجاع داشته شده یا پرینتی از کلیدهای عمومی و خصوصی شما داشته باشد. انتقال بیت کوین یا هر ارز دیگر به کیف پول کاغذی شما، به وسیله انتقال وجوه از یک کیف پول نرم‌افزاری به آدرس عمومی نشان داده شده در کیف پول کاغذی شما انجام می­ پذیرد.

اگر می‌خواهید پولی را دریافت یا پرداخت کنید، تنها کاری که باید انجام دهید انتقال وجه از کیف پول کاغذی به کیف پول نرم افزاری است.

امنیت کیف پول‎های مجازی

انواع مختلف کیف پول، از درجه های متفاوتی از امنیت برخوردارند. وب سرور محیط خطرناکتری نسبت به کیف پول آفلاین برای نگهداری ارز شما دارد. کیف پول‌های آنلاین کاربران را در معرض هرگونه آسیب موجود در پلتفرم­‎های کیف پول قرار می‌دهند که می‌تواند در نهایت منجر به سرقت وجوه شود.

از طرف دیگر کیف پول‌های آفلاین را نمی‌توان هک کرد چرا که به شبکه متصل نیستند. مهم نیست از کدام کیف پول استفاده می‌کنید، از دست دادن کلیدهای خصوصی به معنای از دست دادن پول است. اگر کیف پول شما هک شود یا برای یک کلاه‌بردار پولی ارسال کنید، هیچ راهی برای برگرداندن ارز از دست رفته یا برگرداندن تراکنش وجود ندارد. شما باید فقط مقادیر کمی ارز را برای استفاده آنلاین روزانه ذخیره کنید و بخش اعظم بودجه خود را در یک محیط امن نگه دارید.

ذخیره­ سازهای آفلاین مانند ledger nano یا کیف پول‌های کاغذی نمونه­ هایی هستند که از شما در برابر خرابی رایانه محافظت کرده و به شما امکان این را می‌دهند تا کیف پول خود را در صورت مفقود شدن بازیابی کنید.

سعی کنید همه نرم‌افزارهای خود را به جدیدترین ورژن و پیشرفت‌های امنیتی موجود بروز کنید. باید مرتباً نه تنها نرم‎­افزار کیف پول خود بلکه نرم‌افزارهای رایانه یا موبایل خود را بروز کنید. وجود لایه‌های امنیتی بیشتر بهتر است. تنظیم پیچیده رمزهای عبور برای اطمینان از هرگونه جابجایی وجه، نقطه شروع خوبی است. بهتر است از کیف پول­هایی استفاده کنید که اعتبار خوبی برخوردارند و لایه‌های امنیتی اضافی را مانند تائید هویت دو عاملی و پین کد ارائه میدهند.

اگرچه بیت کوین مشهورترین و محبوب‌ترین ارز دیجیتالی است، اما صدها رمز ارز جدید ظهور کرده‎اند که هرکدام دارای اکوسیستم و زیرساخت‌های متمایزی هستند. اگر علاقه‌مند به استفاده از بسیاری از این ارزهای رمزنگاری شده هستید، خبر خوب این است که نیازی به تنظیم کیف پول جداگانه برای هر یک از آنها ندارید. بسیاری از کیف پول‌ها از چندین ارز پشتیبانی می‌کنند.

کدام کیف پول مجازی برای من مناسب است؟

آیا برای خریدهای روزمره به کیف پول احتیاج دارید یا فقط می­خواهید از آن برای خرید و فروش ارز دیجیتال استفاده کنید؟ آیا قصد دارید از چندین ارز استفاده کنید یا تنها یک رمز ارز را مد نظر دارید؟ آیا از هرجایی نیاز دارید به کیف پول دیجیتال خود دسترسی داشته باشید؟

Green address یک کیف پول بیت کوین کاربر پسند است که یک انتخاب عالی برای مبتدیان محسوب میشود. Green address برای رایانه‌های شخصی یا تلفن همراه اعم از اندروید و iOS و حتی افزونه مرورگر کروم قابل دسترس است.

وقت گذاشته و در مورد نیازهای خود فکر کنید

ویژگی‌ها شامل آدرس‌هایی با چند امضا و نشانه‌های دو عاملی برای ارتقا امنیت، تهیه نسخه پشتیبان از کیف پول کاغذی و تائید فوری تراکنش در آن وجود دارد. البته در سوی دیگر Green address برای کلیه پرداخت‌ها نیاز به تائید دارد، بنابراین شما کنترل کامل بر هزینه­ های خود دارید.

Atomic wallet یک راه حل امن برای مدیریت بیت کوین، اتریم و بیش از 300 کوین و توکن دیگر دارد. در این کیف پول دارایی‌ها و ویژگی‌های رمزنگاری شده به طور مرتب بروز می‌شوند. کلیدهای خصوصی به طور ایمن در دستگاه کاربر رمزگذاری می‌گردند، بنابراین هر فردی کنترل کامل بر وجوه خود دارد.

ledger nano یک کیف پول سخت افزاری برای استفاده کنندگان رمز ارزها است که قصد دارد با استفاده از یک لایه امنیتی دوم، تعدادی از گزینه‌های حمله را از بین ببرد. Leger nano برای دسترسی به یک پین نیاز دارد و کاملاً با دکمه‌های روی کیف پول فیزیکی کنترل می­شود. این کیف پول سخت افزاری تقریباً به اندازه فلش درایو کوچک است و از زمانی که قفل کیف باز بوده و با USB به یک دستگاه متصل شده است، با بلاکچین ارتباط برقرار می‌کند.

پول مجازی چیست؟

پول مجازی اصطلاحی است که در طی چند سال اخیر بسیار رایج، و در رسانه های زیادی به آن اشاره شده است.احتمالا کلماتی مانند ارز دیجیتال، ارز مجازی و رمزارز به گوشتان خورده، در ابتدا باید بگویم تمام این کلمات برگردان انگلیسی یک کلمه است و یک مفهوم را می رساند که ان همان کریپتوکارنسی است.

به هر پولی که از طریق اینترنت قابل انتقال باشد ارز دیجیتال گفته می شود. ارز دیجیتال معادل فیزیکی در دنیای واقعی ندارد و تنها در شکل دیجیتالی مورد استفاده قرار می گیرد ولی با این وجود، دارای تمامی ویژگی های پول فیزیکی است و مانند پول نقد فیزیکی، قابلیت دریافت، انتقال، و تبدیل به پولی دیگر را دارد. پی پال، بیت کوین، وبمانی، ریپل نمونه هایی از پول های مجازی هستند که به توضیح مختصری از هر یک می پردازیم.

پی پال

یک حساب بانکی یا کیف پول الکتریکی، که در وب امکان پرداخت و دریافت پول را تسهیل نموده، این کمپانی در امریکا قرار دارد و با توجه به امنیت و هماهنگی کیف پول پی پال با تمامی کارت های اعتباری و حساب های بانکی، این کیف پول در بین کاربران اینترنت محبوبیت زیادی دارد. با پی پال به راحتی می توان به حساب بانکی خود دسترسی داشت و نیازی به وارد کردن اعداد و ارقام کارتی نمی باشد.

بیت کوین

یک نظام پرداخت جهانی و رمز ارز با کارکرد مشابه پول بی پشتوانه است و از نظر حقوقی هیچ کشوری را به عنوان پول قانونی به رسمیت نشناخته است.بیت کوین اولین پول دیجیتال غیرمتمرکز به لحاظ فنی ا ست چرا که بدون بانک مرکزی یا مسئول مرکزی عمل می کند. این شبکه همتا به همتا است و تراکنش ها بدون واسطه بین کاربران و مستقیما انجام می پذیرد.

وبمانی

سیستم پرداخت الکتریکی سریع است و در کوتاه ترین زمان امکان انجام تراکنش های مالی را بدون نیاز به کارت اعتباری و حساب بانکی فراهم می کند.این ارزمجازی دارای تراکنش های امن، غیرقابل برگشت و غیرقابل شناسایی می باشد.

موارد استفاده از پول دیجیتال

از پول های دیجیتال می توان جهت پرداخت برای دریافت خدمات و کالا استفاده کرد، مانند خرید ازفروشگاه های انلاین و پرداخت قبوض.یکی از مزیت های ارزمجازی نداشتن محدودیت سیاسی و جغرافیایی است، بدین صورت که تراکنش می تواند از هر مکانی و در هر نقطه ای از جهان انجام گیرد.

خطرات احتمالی استفاده از این نوع پول ها

ارزهای مجازی جزو ان دسته از مقولاتی هستند که همگام با داشتن ویژگی های منحصر به فرد تسهیلاتی، ممکن است حامل خطراتی برای سیستم امنیتی و پولی کشور باشند.از طرفی استفاده گسترده از پول مجازی می تواند خطراتی به همراه داشته باشد و امکان سرقت توسط تیم های هکر و حمله ی سایبری را فراهم کند.

دسته بندی پول های مجازی

پول های مجازی در یکی از دو دسته ی متمرکز و غیرمتمرکز قرار می گیرند بدین طریق که پول های مجازی متمرکز فعالیتشان زیر نظر یک موسسه یا شرکت خاص انجام می گیرد.به عنوان مثال پی پال یک نوع پول مجازی متمرکز است.پول های مجازی غیرمتمرکز که به اصطلاح ارز دیجیتال یا ارز رمزپایه نیزنامیده می شوند.بیت کوین یکی از انواع پول های مجازی غیرمتمرکز است.

اما تفاوت اصلی پول های مجازی متمرکز و غیرمتمرکز

ما شاهد ارائه ی ارز متمرکز توسط یک شرکت خاص هستیم یا به زبان دیگر کیف پول این نوع ارز فقط روی یک یا چند سایت مخصوص قابل دسترسی ست و برای استفاده از آن ثبت نام ضروری می باشد.در این دسته از پول های مجازی، یک ارز سنتی پشتیبان خواهد بود، به عنوان مثال: دلار پشتیبان پی پال است.

به عنوان مثال: زمانی که شما 2000 دلار شارژ می کنید، 2000 واحد پی پال دریافت خواهید کرد و در زمان فروش ان نیز، به اندازه ی همان 2000 دلار پول دریافت خواهید کرد.

اما در ارزهای غیرمتمرکز تراکنش ها به وسیله ی پایگاه داده توزیع شده به اسم بلاک چین، صورت می گیرد و مالک ان شرکت خاصی نمی باشد و کاربران می توانند بدون ثبت نام کیف پول ارز مورد نظر را، نصب کنند و در کامپیتر یا موبایل خود، بدون واسطه و به صورت همتا به همتا تراکنش های خود را انجام دهند.این ارزها کاملا یکتا عمل می کنند و پشتوانه ی ارزهای دیگر را ندارند.

نقاط ضعف و قوت ارزهای دیجیتال متمرکز و غیرمتمرکز

در نظر داشته باشید که در یک سیستم مرکزی، گروهی از افراد وجود دارند که در برابر تمامی تراکنش ها مسئول اند. اگرشما درانجام یک تراکنش اشتباه کنید، می توانید با دادن درخواست به ان شرکت تراکنش خود را اصلاح نمایید ولی در یک سیستم غیر متمرکز شما قادر به انجام چنین کاری نخواهید بود.

در شبکه ی متمرکز اطلاعات شخصی نگه داری می شود که این اطلاعات ممکن است هک شوند، ازبین بروند، یا با درخواست ارگان های دولتی در اختیارشان قرار گیرد.شبکه ی غیرمتمرکز این مشکلات را ندارد اما این امر، راه را برای فعالیت های جعلی باز می کند.