تفاوت بین توکن و کوین

آشنایی با نحوه ساخت توکن ها و بررسی تفاوت ارزهای دیجیتال کوین و توکن

توکن ها ارزهای دیجیتالی هستند که از خود بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بلاک چین دیگری جا به جا می شوند. اما کوین ها دارای بلاک چین اختصاصی اند.

به ارزهای دیجیتالی که از خود بلاک چین (شبکه اختصاصی) مستقلی ندارند توکن می گویند. در این مطلب به شیوه ای کاملا آسان توضیح می دهیم که تفاوت توکن و کوین در چیست و در ادامه مزایای ساخت یک توکن به جای بلاک چین اختصاصی را مورد بررسی قرار می دهیم پس تا انتهای مطلب ما را همراهی کنید.

توکن و کوین چیست؟

توکن ها ارزهای دیجیتالی هستند که داخل بازارهای ارز دیجیتال، بلاک چین مستقلی از خود ندارند و روی شبکه های دیگر نظیر اتریوم جا به جا می شوند.
از این تعریف در میابیم در بازار ارز دیجیتال مهم ترین چیزی که یک توکن را با یک کوین متمایز می کند بلاک چین اختصاصی است. بر این اساس یک کوین ارز دیجیتالی است که دارای بلاک چین اختصاصی است.

اگر بخواهیم لیستی از کوین ها را به شما معرفی کنیم می توانیم بیت کوین، ریپل، کاردنو، بیت کوین کش، لایت کوین و هزاران ارز دیجیتال دیگر را نام ببریم. تمامی این کوین ها بلاک چین های اختصاصی خود را دارند.
و اما چین لینک، دای، یرن فایننس، آوی، تتر و بت به عنوان بزرگ ترین توکن های بازار شناخته می شوند.

لازم به ذکر است از بین 3800 ارز دیجیتال موجود در بازار حدود 2800 ارز در واقع توکن هستند و از خود بلاک چینی ندارند. این ارزهای دیجیتال از بلاک چین های دیگر نظیر اتریوم، ایاس، تزوس و بایننس چین استفاده می کنند. وب سایت مارکت کپ(coinmarketcap) اولین وبسایتی بود که توکن و کوین را از یکدیگر جدا کرد.

نکته: در نظر داشته باشید موارد توضیح داده شده درباره تفاوت توکن ها و کوین ها، مطابق با باور موجود در بازار بود. اگر بخواهیم نگاه کلی تری به این موضوع داشته باشیم واحدهای ارزی مستقل در شبکه اختصاصی خود نیز یک توکن به شمار می روند. به عنوان مثال اتر که یک ارز بومی تفاوت بین توکن و کوین شبکه اتریوم است هم به عنوان یک توکن محسوب می شود اما در بازار به عنوان یک کوین شناخته می شود.

اکثر توکن های موجود در دنیای ارزهای دیجیتال توکن های کاربردی هستند. به این صورت که تنها در اکوسیستم مربوط به یک پروژه می توان از آنها استفاده نمود و برای انجام کاربرد خاصی در یک پروژه به کار می روند.

اگر بخواهیم مثالی برای این مطلب بزنیم در نظر بگیرید در یک پروژه بلیت های مترو بین شهری را فقط بتوان با یک توکن مخصوصی خریداری کرد. در چنین حالتی آن توکن تنها برای خرید بلیت مترو کاربرد دارد و مثلا برای خرید از فروشگاه و یا خرید غذا از رستوران نمی توان از این توکن استفاده نمود.
برای طراحی و ساخت یک بلاک چین نیاز به پرداخت هزینه های بسیار بالای نجومی است. علاوه بر این ایجاد یک توکن برای توسعه دهندگان بلاک چینی بسیار آسان تر از ایجاد یک شبکه مستقل تحت یا همان بلاک چین است. بنابراین در اکثر پروژه ها می توان بدون نیاز به ساخت بلاک چین، ارز دیجیتال(توکن) مورد نیاز خود را ایجاد کرده و از آن برای انجام اهدافشان استفاده کنند.

معمولا در پروژه هایی که توسعه دهندگان آن هدف توسعه یک بلاک چین خاصی را دارند ابتدای کار از یک بلاک چین واسطه استفاده می کنند و با کمک آن توکن مورد نیاز خود را ایجاد کرده و با پیش فروش آن مانند عرضه اولیه سکه در ازای پول کلی یا دیگر ارزهای دیجیتال توکن های خود را قبل از راه اندازی و اجرای پروژه می فروشند.

علاوه بر این تعدادی از توکن ها بعد از اینکه به اندازه کافی رشد و توسعه یافتند با راه اندازی بلاک چین اختصاصی خود به کوین تبدیل می شوند.

یکی از تفاوت کوین ها با توکن ها در این است که هر کدام از کوین ها می توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند اما توکن ها تنها روی کیف پول بلاک چین میزبان خود ذخیره می شوند. برای مثال تمامی توکن های مبتنی بر بلاک چین کاردانو روی کیف پول ها و آدرس های کاردانو قابل ذخیره هستند. اما نمی توانید بیت کوین را روی آدرس کاردانو ذخیره کنید. چون بیت کوین خود به تنهایی یک کوین است.

تفاوت توکن و کوین در چیست؟

• توکن ها ارزهای دیجیتال فاقد بلاک چین اختصاصی خود هستند، اما کوین ها ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک چین اختصاصی خود را دارند.
• کوین ها تنها واسطی برای پرداخت ها و تراکنش ها هستند. اما توکن ها اکثرا کاربردی هستند و برای یک یا چند کاربرد خاص مورد استفاده قرار می گیرند.
• توکن ها تنها قابل ذخیره روی کیف پول های بلاک چین میزبان خود هستند در حالی که کوین ها آدرس ها و کیف پول های اختصاصی خود را دارند.

نحوه ساخت توکن ها چگونه است؟

توکن ها روی هر شبکه بلاک چینی که از قراردادهای هوشمند و زبان های برنامه نویسی سطح بالا استفاده می کند قابل ایجاد هستند. بلاک چین اتریوم هم اکنون بیش از 80 درصد توکن های بازار را میزبانی می کند. بایننس چین، ایاس، کازماس، تزوس و ترون به ترتیب پس از اتریوم میزبان توکن های بازار هستند.
اگر بخواهیم ساده تر بیان کنیم، توسعه دهندگان باید بر اساس قوانین و استاندارهایی که تیم یک بلاک چین برای ساخت و ایجاد یک توکن مشخص نموده است، با استفاده از زبان های برنامه نویسی قراردادهای هوشمند توکن خود را ایجاد کنند و به کمک ابزارهای موجود آن را در بلاک چین مورد نظر پیاده سازی نمایند. به عنوان نمونه، سالیدیتی زبان برنامه نویسی مورد استفاده برای ایجاد توکن در اتریوم تفاوت بین توکن و کوین است و استاندارد اصلی بلاک چین اتریوم جهت ساخت توکن ERC-20 نام گذاری شده است.

ساخت یک توکن زمان زیادی نیاز ندارد و تنها در کمتر از یک ساعت و با پرداخت هزینه ها بسیار اندک (کارمزدهای شبکه) قابل انجام است. اما این را در نظر داشته باشید ارزش یک توکن صرفا با ایجاد آن قابل تضمین نیست.
به بیان دیگر ساخت یک توکن کار بسیار آسانی است اما توکن های بدون هدف و کاربرد فاقد ارزش هستند.
لازم است بدانید از آنجا که ساخت توکن های بی ارزش و بدون کاربرد بسیار آسان است روشی برای کلاهبرداری ها ایجاد کرده است. به این صورت که گاها کلاهبردان امکان مبادله توکن های بی ارزش را با پول های واقعی فراهم می کنند.
توکن هایی دارای ارزش هستند که در یک یا چند پروژه کاربردی قابل استفاده باشند و در لیست صرافی های معتبر افزوده شوند که به هیچ عنوان کار آسانی نیست.
حدود بیش از 90 درصد توکن های عرضه شده در بازار فاقد ارزش هستند و بازار هدف و کاربرد مشخصی ندارند. این توکن ها صرفا با هدف پر کردن جیب سازنده آنها طراحی شده اند.
نمونه ای از کلاهبرداری ها در سال 2017 صورت گرفت و آن سال به جنون ICO ها مشهور شد. در آن سال کلاهبرداران با پیش فروش توکن های خود به افراد ناآگاه سرمایه گذار چند میلیون پول به جیب زدند. بر اثر انفجار حباب بازار در سال 2018 کلیه آن تکون ها فراموش ده و هیچ گاه حتی به قیمت اولیه خود نرسیدند.

بیشتر بخوانید: ارز دیجیتال چیست؟

مزایای استفاده از توکن چیست؟

مهم ترین مزیت استفاده از توکن ها به جای ایجاد یک بلاک چین مجزا صرفه جویی در وقت و هزینه آنها برای ساخت توکن است.
از آنجا که ایجاد یک شبکه بلاک چین زمان بر است و نیاز به هزینه های زیادی دارد اکثر توسعه دهندگان اول کار توکن خود را روی یک شبکه بلاک چین دیگر مانند اتریوم پیاده سازی می کنند و سپس با جذب سرمایه به صورت خصوصی یا عمومی و افزودن آن به صرافی ها، سرمایه و زمانبندی مورد نظر خود را به دست می آورند. در این زمان می توانند شبکه بلاک چین اختصاصی خود را راه اندازی کنند. سپس توکن ها را به بلاک چین خود منتقل کنند. ترون یک نمونه ارز دیجیتال است که در اول کار به صورت توکن اتریومی روی شبکه بلاک چین اتریوم عرضه شد و پس از ایجاد شبکه بلاک چین ترون به شبکه اصلی خودش منتقل شد.
در بسیاری از موارد در پروژه ها نیازی به ایجاد و پیاده سازی یک بلاک چین اختصاصی وجود ندارد. در چنین حالتی پروژه ها می توانند از امنیت بلاک چین میزبان خود بهره گیرند. توکن بومی پروژه چین لینک در حال حاضر بر روی شبکه اتریوم قرار دارد و به خوبی کار می کند. پروژه چین لینک از حساسیت بالایی برخوردار است و امنیت بالای شبکه اتریوم این اطمینان خاطر را برای این پروژه فراهم می آورد. ارز دیجیتال تتر همانطور که در مقالات قبلی هم توضیح دادیم یک استیبل کوین با پشتوانه دلاری است که قیمت آن همیشه یک دلار است و هدف از ایجاد آن حفاظت از سرمایه گذاران در برابر نوسانات ارزهای دیجیتال است. پروژه بزرگ تتر نیز از بلاک چین اتریوم تفاوت بین توکن و کوین استفاده می کند. این پروژه با قرار دادن توکن های خود روی تعدادی از بلاک چین های امن ضرورتی در استفاده از بلاک چین اختصاصی نمی بیند.

در این مطلب به طور کامل با توکن ها و تفاوتشان با کوین آشنا شدیم. توکن ها در واقع ارزهای دیجیتالی هستند که از خود بلاک چین اختصاصی ندارند و روی بلاک چین دیگری میزبانی می شوند. و از کیف پول های بلاک چین میزبان استفاده می کنند. اما اگر بخواهیم یک تعریف کلی در نظر بگیریم به هر واحد ارزی که در یک شبکه بلاک چین قرار دارد توکن می گویند. توکن ها از طریق کدهای برنامه نویسی و با قراردادهای هوشمند ساخته می شوند. مزیت اصلی استفاده از توکن ها به جای ایجاد بلاک چین کاهش وقت و هزینه است.

تفاوت کوین با توکن، دو اصطلاحی که به اشتباه به جای هم استفاده می‌شوند.

کسانی که در بازار ارزهای دیجیتال فعالیت دارند، با بیشتر اصطلاحات این بازار آشنا هستند، اما در بعضی مواقع هم برخی از عبارات به اشتباه در بین کاربران خوانده و استفاده می‌شوند. یکی از موضوعاتی که گاهی به اشتباه استفاده می‌شود، توکن و کوین است. در واقع کاربران این دو اصطلاح را به اشتباه، یکسان در نظر می‌گیرند. برای آشنایی بیشتر شما با این مفاهیم، قصد داریم تفاوت کوین با توکن را در سایت کافی برای شما توضیح دهیم.

بررسی مفهوم سکه یا کوین

سکه یا کوین دارایی دیجیتالی است که بلاکچین مخصوص به خود را دارد. شما به‌عنوان یکی از کاربران بازار ارزهای دیجیتال به طور حتم با کوین‌ها یا حتی توکن‌های این بازار آشنایی دارید. البته کوین و توکن با یکدیگر متفاوت هستند. در ادامه این راهنما به تفاوت کوین با توکن اشاره خواهیم کرد.

برای مثال بیت کوین، لایت کوین و اتر همگی جزء سکه‌ها یا کوین‌ها به حساب می‌آیند، زیرا هر یک از آنها در بلاکچین مخصوص به خود قرار گرفته است. برای درک بهتر مفهوم کوین، بیت کوین را مثال می‌زنیم. این سکه در شبکه بلاکچین مخصوص بیت کوین قرار دارد یا اتر بر روی شبکه بلاکچین اتریوم واقع شده است.

تراکنش‌ کوین‌های بازار ارزهای دیجیتال از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود. شاید فکر کنید سکه‌ها حضور فیزیکی دارند و توکن‌های غیر فیزیکی هستند. اما باید گفت کوین‌ها نیز به صورت غیرفیزیکی خرید و فروش می‌شوند. به زبان ساده سکه‌ها پایگاه داده‌های مربوط به دارایی‌های دیجیتال هستند.

نحوه استفاده از کوین

کوین‌های بازار ارزهای دیجیتال نیز همانند سکه‌های رایج در بازار واقعی استفاده می‌شوند. بدین‌گونه که از سکه‌های حاضر در بازار ارزهای دیجیتال نیز به‌عنوان پول استفاده می‌کنند. برای خرید و فروش در بازار واقعی از سکه‌های واقعی و فیزیکی استفاده می‌شود، در حالی که برای انجام معامله در بازار کریپتو،کوین‌های دیجیتال را به کار می‌برند.

همان‌طور که در قلک خود سکه‌های فیزیکی را ذخیره می‌کنید، در کیف پول دیجیتالتان نیز می‌توانید سکه‌های دیجیتالی را امن نگه‌دارید. کوین‌های دیجیتال به صورت نقدی استفاده نمی‌شوند و هدف دیگری جز خرید و فروش در بازار ارزهای دیجیتال ندارند.

ارزش این کوین‌ها را می‌توانید در معامله خود تزریق کنید. به زبان ساده ارزش کوین‌های دیجیتال قابل‌انتقال به غیر است. شما می‌توانید کوین را ذخیره کنید و در زمان مناسب ارزش آن را به کالای مفید دیگری تغییر دهید. سکه ارز دیجیتال یک واحد ارزشی برای قیمت‌گذاری یا پرداخت، طی معاملات بازار رمز ارزها به حساب می‌آید.

ده نمونه کوین

بخش بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال در اختیار کوین‌ها قرار دارد. با وجود این نمی‌توان گفت که کوین‌ها ارزش اصلی بازار را تحت کنترل خود قرار داده‌اند. در سایت‌های مختلف ارزهای دیجیتال، بیش از 900 نمونه کوین معرفی شده است. شناخت تک‌تک این کوین‌ها موضوع مورد بحث ما نخواهد بود.

در این بخش بعضی از کوین‌هایی را که در بازار آشناتر هستند، نام می‌بریم. با شناخت بیشتر این کوین‌ها تفاوت کوین با توکنرا بیشتر درک می‌کنید.

• بیت کوین
• بیت کوین کش
• لایت کوین
• اتریوم
• ریپل
• کاردانو
• استلار
• نئو
• نم
• مونرو

بررسی مفهوم توکن

در اغلب مواقع توکن‌ها با کوین‌ها اشتباه گرفته می‌شوند. در حالی که تفاوت کوین با توکن در ارز دیجیتال تفاوت بین توکن و کوین بیشتر از چیزی است که کاربران فکر می‌کنند. بزرگ‌ترین تفاوت کوین با توکن و تنها راه تشخیص یک توکن، نداشتن بلاکچین مخصوص به خود است. توکن‌ها بر روی شبکه بلاکچین موجود ایجاد می‌شوند.

به لطف و کمک قراردادهای هوشمند و رایج‌ترین بسترها و شبکه‌های بلاکچینی همانند اتریوم، توکن‌ها به وجود می‌آیند. در ضمن بیشتر توکن‌ها بر روی شبکه بلاکچین تفاوت بین توکن و کوین اتریوم قرار دارند. توکن‌ها مانند مستاجری هستند که خانه خود را اجاره کرده و در آن مستقر شده‌اند. اما کوین‌ها مالک محل استقرار خود خواهند بود.

به طور کلی هر دارایی دیجیتالی که بر روی شبکه بلاکچین غیر به وجود آید، توکن است. توکن‌ها تصمیم‌گیرنده نهایی سرنوشت خود نیستند بلکه تحت تاثیر و متعلق به پروژه‌های مختلف بازار ارزهای دیجیتال خواهند بود. توکن‌ها با نوشتن زبان برنامه‌نویسی و کدهای کامپیوتری یا ابزارهای خاص به وجود می‌آیند.

نحوه عملکرد توکن

نحوه عملکرد توکن‌ها به نوع آنها بستگی دارد. توکن‌ها به طور کلی برای ارتباط با برنامه‌های غیرمتمرکز بر روی بلاکچین‌های مختلف ساخته شده‌اند. آیا با توکن سیویک (Civic) آشنا هستید؟ این توکن هویت افراد حاضر در شبکه بلاکچین اتریوم را ردیابی می‌کند.

توکن سیویک برای فراهم کردن روشی آسان‌تر، ارزان‌تر، قابل اعتمادتر، و کارآمدتر در بررسی هویت کاربران به وجود آمده است. زمانی که به تعطیلات خارجی می‌روید، باید هویت خود را در محل‌های مختلف تایید کنید. به طور حتم اولین مکانی که به دنبال تایید هویت شما است، شرکت هواپیمایی خواهد بود.

در صورتی که شرکت هواپیمایی با توکن سیویک ارتباط داشته باشد، یک کد QRبرای شما ارسال می‌کند تا اطلاعات شما مشخص شود. در ادامه شما با کمک توکن سیویک و نرم‌افزار آن اطلاعات هویتی خود را به طور مستقیم از دستگاه تلفن همراهتان برای شرکت هواپیمایی ارسال می‌کنید. عملکرد و هدف هر توکن با سایر توکن‌ها متفاوت است. در نتیجه می‌توان گفت توکن‌ها کارایی‌های زیادی دارند.

چند نوع توکن داریم؟

پیش از این نیز گفتیم توکن‌های زیادی با اهداف مختلفی روی کار آمده‌اند. در این بخش 5 نوع از توکن‌ها را نام می‌بریم.

• توکنی مانند دوج کوین، تنها در بازار حضور دارد و تا حدودی ارزشمند است.
• توکن دیگری مانند یونی سواپ برای مبادله با سایر توکن‌ها استفاده می‌شود.
• بعضی از توکن‌ها نیز نقش امنیتی دارند. توکن‌های امنیتی در برنامه‌های غیرمتمرکز به کار می‌روند. در واقع این توکن‌ها داده‌ها را به درستی نشان می‌دهند. بنابراین اثبات اطلاعات صحیح داده‌ها توسط همین توکن‌های امنیتی انجام می‌شود.
• توکن‌های تراکنشی نیز برای نقل و انتقالات استفاده می‌شوند. این توکن‌ها مانند پول عمل می‌کنند. خوشبختانه کارمزد تراکنش‌های انجام‌شده توسط توکن‌ها بسیار کم است.
• کاربران با تفاوت بین توکن و کوین کمک بعضی از توکن‌ها حق رای خواهند داشت.

تفاوت کوین با توکن در چیست؟

آیا تا به اینجای راهنما به تفاوت کوین با توکن به زبان ساده پی بردید؟ کوین‌ها به طور معمول به‌عنوان سکه بومی یک شبکه بلاکچین اختصاصی به حساب می‌آیند که برای ذخیره ارزش و تجارت در بازار ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند. در مقابل توکن‌ها شبکه بلاکچینی مخصوص به خود ندارند، اما عملکرد آنها تا حدودی مشابه کوین‌ها است.

اصلی‌ترین تفاوت میان کوین با توکن شبکه بلاکچین انحصاری و غیر انحصاری آنها خواهد بود. به منظور درک بهتر، اتریوم را مثال می‌زنیم. سکه یا کوین اتر بر روی شبکه بلاکچین اتریوم قرار دارد. این در حالی است که توکن‌های زیادی بر روی شبکه بلاکچین واقع شده‌اند. همچنین بعضی از شبکه‌های بلاکچین نیز در حال توسعه شبکه خود هستند.

اتریوم از کوین اتر به‌عنوان ارز اصلی خود استفاده می‌کند اما توکن‌هایی که تنها بر روی این شبکه بلاکچین وجود دارند، کارایی‌های دیگری خواهند داشت. کوین‌ها بر روی امنیت شبکه بلاکچین خود تمرکز دارند در حالی که توکن‌ها تنها به فکر توسعه ویژگی‌ها و کارایی مثبت خود هستند.

نتیجه‌گیری

با مطالعه این راهنما باید به طور کامل متوجه مفهوم اصلی کوین و توکن شده باشید. البته تفاوت این دو موضوع در بازار ارزهای دیجیتال چندان سخت و گیج‌کننده نبود. تعریف ساده کوین و توکن به بومی بودن و شبکه بلاکچین آنها برمی‌گردد.

سکه‌های بومی بر روی بلاکچین انحصاری خود هستند در حالی که توکن‌ها روی شبکه‌های بلاکچین دیگر هم وجود دارند. رایج‌ترین کاربرد کوین و توکن، دلیل دیگر تمایز این دو اصطلاح است. کوین‌ها در بیشتر مواقع همانند پول استفاده می‌شوند. حتی کوین‌ها در تکمیل تراکنش‌های توکن‌ها نیز نقش خواهند داشت.

به نظر شما کوین و توکن چه تفاوت دیگری با یکدیگر دارند؟ خوشحال می‌شویم نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید.

تعریف توکن (Token)؛ تفاوت توکن و کوین در ارزهای دیجیتال

توکن (Token) رمزارزی محسوب می‌شود که بلاک چین اختصاصی ندارد. به همین دلیل توکن‌ها از سایر بلاک چین‌ها برای توسعه استفاده می‌کنند.

دنیای ارزهای دیجیتال پر از جزییاتی است که شناخت همه آن‌ها کار چندان آسانی نخواهد بود. دو واژه متداول در مباحث مربوط به رمزارزها، توکن و کوین است. درک تفاوت توکن و کوین برای افرادی که می‌خواهند در این زمینه مطالعات و فعالیت‌های گسترده‌ای داشته باشند ضروری است. بسیاری از تریدرها نیز هنوز انواع توکن را به خوبی نمی‌شناسند و نمی‌توانند عبارتی مشخص برای تعریف توکن بیان کنند.

تعریف توکن

توکن (Token) رمزارزی محسوب می‌شود که بلاک چین اختصاصی ندارد. به همین دلیل توکن‌ها از سایر بلاک چین‌ها برای توسعه استفاده می‌کنند. در مقابل کوین ارز دیجیتالی است که روی بلاک چین اختصاصی توسعه یافته است. برای مثال اتریوم یک کوین محسوب می‌شود که در بلاک چین اتریوم طراحی شده است اما تتر ERC20 توکنی مبتنی بر بلاک چین اتریوم است. در نتیجه مهمترین تفاوت توکن و کوین در چگونگی برخورداری از بلاک چین مستقل است.

از مهمترین بلاک چین‌های شناخته شده جهت توسعه توکن‌ها می‌توان به اتریوم (ETH)، بیت کوین (BTC)، لایت کوین (LTC) و کاردانو (ADA) اشاره کرد. توکن‌های مشهور زیادی نیز در صرافی‌های ارز دیجیتال وجود دارد. تتر (USDT)، چین لینک (LINK)، آوی (AAVE) جزو مشهورترین و موفق‌ترین توکن‌های توسعه یافته تا به امروز هستند.

آمار دقیق توکن‌ها و کوین‌ها دائما در حال تغییر است. علاوه بر ایجاد توکن‌های جدید در بازار ارزهای دیجیتال توسط شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی سراسر دنیا، برخی از توکن‌ها پس از مدتی بلاک چین اختصاصی خود را ایجاد کرده و به آن مهاجرت می‌کنند. برای مثال ترون (TRX) در ابتدا روی بستر اتریوم توسعه داده شد اما پس از مدتی توانست بلاک چین اختصاصی خود را داشته باشد و حتی بستر توسعه توکن‌هایی مثل تتر TRC20 را فراهم کند.

هر کوین یک توکن است

تعریف توکن با استفاده از اشاره به تفاوت توکن و کوین در بلاک چین برای فهم بیشتر موضوع و بر اساس ذهنیت‌ و ادبیاتی است که در بین فعالان حوزه رمزارزها رایج است. از نظر عملی Ethereum نیز یک توکن برای بلاک چین اتریوم محسوب می‌شود. احتمالا اصطلاح توکن بومی را شنیده‌اید. در این مواقع گفته می‌شود Ethereum توکن بومی بلاک چین اتریوم است.

تفاوت توکن و کوین در طراحی و توسعه

تفاوت توکن و کوین از منظر طراحی و توسعه بسیار زیاد است. ساخت توکن دردسرهای بسیار کمتری نسبت به توسعه یک بلاک چین جدید دارد. همچنین ایجاد بلاک چین جدید نیاز به هزینه‌های اجرایی و مهندسی فراوان خواهد داشت. در نتیجه بسیاری از پروژه‌های کوچک و متوسط ترجیح می‌دهند نخست توکن خود را توسعه داده و در صورت تحقق اهداف اولیه، بلاک چین اختصاصی نیز طراحی کنند. این توکن‌ها برای عرضه از فرایند ICO استفاده می‌کنند تا کاربران از طریق صرافی‌ها توکن‌های جدید را با قیمت‌های معمولا ارزان خریداری کنند و سرمایه اولیه هنگفتی برای پیشروی پروژه به دست آید. در ادامه هر چقدر پروژه موفقیت‌های بیشتری کسب کند، درخواست‌ها برای خرید توکن بیشتر شده و قیمت آن افزایش پیدا خواهد کرد.

نحوه خرید و ذخیره‌سازی توکن و کوین

تفاوت توکن و کوین تنها مربوط به بستر و نحوه طراحی نیست؛ بلکه نگهداری از این دو دارایی نیز شرایط متفاوتی دارد. کیف پول‌های نگهداری توکن و کوین متفاوت است. توکن‌ها در کیف پول‌های بلاک چین میزبان ذخیره می‌شوند. در حقیقت توکن‌های مبتنی بر بلاک چین A، باید روی کیف پول‌ها و آدرس‌های بلاک چین A ذخیره شوند. در مقابل امکان ذخیره‌سازی کوین‌ها روی کیف پول و آدرس دیگر کوین‌ها وجود ندارد. برای مثال توکن‌های مبتنی بر اتریوم در کیف پول‌های اتریوم ذخیره خواهند تفاوت بین توکن و کوین شد اما بیت کوین یا توکن‌های مبتنی بر بیت کوین نمی‌توانند در این کیف‌پو‌ل‌های اتریوم ذخیره شوند.

لازم به ذکر است امروزه برای بسیاری از کوین‌های مطرح در سایر بلاک چین‌ها نیز توکنی طراحی شده است. این توکن‌ها یکی از انواع استیبل کوین‌ها هستند. برای مثال توکنی برای بیت کوین طراحی شده که قیمت آن همیشه مساوی بیت کوین است اما در شبکه بلاک چین قابلیت خرید و فروش یا ذخیره‌سازی دارد. این توکن‌ها در حال گسترش هستند و در حال حاضر بیشتر برای کوین‌های مطرح مثل بیت و اتریوم وجود دارند.

انواع توکن

توکن‌ها ویژگی‌ و قابلیت‌های متنوعی دارند. به همین دلیل می‌توان انواع توکن را دسته‌بندی کرد تا شناخت و بررسی آن‌ها راحت‌تر صورت پذیرد. یکی از دسته‌بندی‌های مرسوم توکن بر اساس مثلی (Fungible) و غیرمثلی بودن (Non-fungible) صورت گرفته است. اصطلاح تعویض‌پذیر بودن (Fungible) بدین معنا است که یک دارایی با واحد‌های دیگر قابل تعویض است یا خیر. در حقیقت دارایی تعویض‌پذیر ارزش ثابت و مشخصی دارد و به راحتی با سایر واحد‌ها مقایسه می‌شود. برای مثال اسکناس ۱۰ هزار تومانی ارزشی ثابت دارد و با تفاوت بین توکن و کوین یک اسکناس ۱۰ هزارتومانی دیگر یا با دو اسکناس ۵ هزار تومانی قابل تعویض است.

برخی از دارایی‌ها غیرمثلی و تعویض‌ناپذیر هستند. برای مثال لپ‌تاپ یا خودرو کالایی غیرمثلی است. گرچه مدل‌های مشابه آن در بازار موجود است، اما جزییات کالای مورد نظر شما با سایر نمونه‌ها تفاوت‌هایی خواهد داشت.

توکن غیرمثلی (NFT) دارایی دیجیتالی است که خاصیت منحصر به فرد بودن و گاهی هم ویژگی کمیابی را دارد. این دارایی روی بلاک چین ذخیره می‌شود و ارزش‌گذاری آن همیشه ثابت نیست. آیتم‌های بازی‌های کامپیوتری، آثار هنری، بلیت رویداد‌ها و … از جمله توکن‌های غیرمثلی به وجود آمده در دنیای بلاک چین است که معمولا توسط مالک دارایی یا کارشناسان بازار قیمت‌گذاری می‌شود.

می‌توان گفت بخش اعظمی از توکن‌های موجود در صرافی‌ها مثلی و قابل تعویض هستند و شاید ۱ درصد از توکن‌های توسعه داده شده جزو دسته غیرمثلی محسوب می‌شود. البته با توجه به استقبال کاربران از این توکن‌ها و افزایش فروش کالاها و خدمات مختلف در بستر بلاک چین، به نظر می‌رسد در آینده شاهد گسترش توکن‌های غیرمثلی باشیم.

انواع توکن مثلی

توکن‌های غیرمثلی بخش کوچکی از بازار را شامل می‌شوند. به همین علت دسته‌بندی مشخص و دقیقی برای آن‌ها وجود ندارد. در مقابل تعداد توکن‌های مثلی بسیار افزایش پیدا کرده است و سه دسته کلی برای آن ها تعریف شده است.

توکن کاربردی

توکن کاربردی (Utility Token) مهمترین نوع از انواع توکن مثلی است. این دارایی رمزارزی است که در مواردی مثل پرداخت هزینه‌ها و امور مالی یا خرید کالا و خدمت کاربرد دارد. بخش زیادی از توکن‌های موجود در بازار جزو دسته کاربردی محسوب می‌شوند. قیمت این توکن‌ها با توجه به حجم عرضه و تقاضا مشخص می‌شود و پشتوانه مشخصی ندارند. همچنین قیمت این توکن‌ها نشان‌دهنده ارزش یا اعتبار شرکت مالک پروژه نخواهد بود اما تاثیرپذیری متقابلی بین قیمت ارز دیجیتال و کیفیت، اعتبار، سرمایه و پتانسیل‌های بالفعل و بالقوه شرکت وجود دارد.

توکن اوراق بهادار

توکن اوراق بهادار (Security Token) رمزارزی است که مالک آن دارنده بخشی از دارایی شرکت یا سود پروژه یا فعالیت‌های مشخص خواهد بود. این نوع توکن شباهت زیادی به سهام عرضه شده در بورس اوراق بهادار دارد.

توکن‌هایی که می‌خواهند به عنوان اوراق بهادار شناخته شوند باید توسط کشور میزبان پروژه بررسی و تایید صلاحیت شوند. در حقیقت کشور میزبان پروژه، باید ارزش واقعی فعالیت‌ها و سرمایه شرکت را بسنجد و سپس قیمت توکن و حجم قابل عرضه مشخص شود.

توکن حاکمیتی

توکن حاکمیتی (Governance) رمزارزی است که مالک آن می‌تواند در تصمیمات و تعیین سرنوشت شبکه مشارکت کند. داشتن این توکن به فرد اجازه خواهد داد تا در نظرسنجی‌ها و رای‌گیری‌ها شرکت کند. یونی سواپ (Uniswap) یکی از شناخته‌شده‌ترین توکن‌های حاکمیتی است. توکن‌های حاکمیتی نوعی توکن کاربردی محسوب می‌شوند که ویژگی‌ها و امتیازهای بیشتری را به مالک خود ارائه می‌دهند.

جمع‌بندی

تفاوت توکن و کوین یکی از مفهومی‌ترین مفاهیم کریپتو کارنسی است. تعریف توکن با چند جمله ساده قابل انجام است اما درک صحیح آن و شناخت انواع توکن‌ها و کوین‌های مختلف می‌تواند زمینه را برای مطالعه اصطلاحات، مقالات و گزارش‌های تحلیلی و تجربی بازار رمزارزها آماده کند.

احتمالا در آینده نیز همچون سالیان گذشته شاهد افزایش توکن‌ها و کوین‌ها باشیم اما به نظر می‌رسد سرعت رشد تعداد توکن‌ها بیشتر باشد. همچنین توکن‌های غیرمثلی در ماه‌های گذشته محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند و در برخی موارد به عنوان یک دارایی ارزشمند محسوب می‌شوند.

به وجود آمدن دسته‌ای جدید در انواع توکن‌ها نیز چندان بعید نیست؛ همان طور که توکن‌های حاکمیتی نسبت به سایر رمزارزها عمر کمتری دارند و به واسطه یک خلاقیت در روش اجماع شبکه به وجود آمدند. همچنین اضافه شدن مفهومی جدید در کنار توکن و کوین هم نمی‌تواند دور از انتظار باشد. ماهیت بلاک چین بر پایه خلاقیت استوار است.

تفاوت کوین و توکن

در بازار ارزهای دیجیتال کوین ها روی بستر بلاک چین یا شبکه اختصاصی خودشان فعالیت می کنند در حالی که توکن بلاک چین اختصاصی ندارد و روی بلاک چین یک توکن دیگر تولید و معامله می شود به همین منظور ما در این مقاله به بررسی تفاوت کوین و توکن می پردازیم.

یکی از تفاوت کوین و توکن ، کوین ها یک پول رمزنگاری شده یا رمزارز می باشند که دارای بلاک چین مخصوص به خود هستند که به عنوان یک رمزارز اصلی می توان کوین در فضای بلاک چین بیت کوین را نام برد و یا مثلا اتریوم ، لایت کوین و غیره که اینها همه کوین هستند.

توکن چیست ؟

برای درک تفاوت کوین و توکن باید گفت که توکن روی بلاک چین سایر رمزارزها معامله می شود و بلاک چین خاصی برای خود ندارد که مشهورترین آن توکن ERC20 است که از بلاک چین اتریوم استفاده می کند.

مقایسه کوین و توکن

در تفاوت کوین و توکن ، کوین ها برای سیستم پرداخت استفاده می شوند در حالی که توکن خود یک سیستم پرداخت است و کاربردهای بسیاری دارد و در مجموع می توان گفت که کوین ها دارای بلاک چین مخصوص و مستقل هستند در صورتی که توکن به این صورت نیست .

کوین ها قابلیت ارسال ، دریافت و استخراج را دارند و به عنوان یک پول واقعی استفاده می شوند و به عنوان یک انتقال پول و ذخیره ‌کننده پول ارزش دارند و یک نوع واحد محسوب می شوند ولی توکن ها بیانگر سهم یک پروژه می باشند و برای کاربرد یک پروژه یا اپلیکیشن استفاده می شوند مانند بلیط یک کنسرت که بلیط یک توکن است و شما در یک زمان خاص و یا مکان خاص می توانید از آن استفاده کنید.

انواع توکن

در بازار ارزهای دیجیتال چند نوع توکن داریم توکن های اوراق بهادار ، توکن های کاربردی ، توکن های پرداختی ، توکن های حاکمیتی که به طور خلاصه برای شما بیان می کنیم:

توکن های امنیتی یا توکن اوراق بهادار

یکی دیگر از تفاوت کوین و توکن توکن های امنیتی یا اوراق بهادار است که به عنوان یک دارایی مانند مشارکت در جریان های درآمدی ، مشارکت در منابع فیزیکی ، حق دریافت سود سهام می باشد و این توکن ها شبیه به سهام اوراق بهادار و یا اوراق قرضه می باشند.

توکن های کاربردی

این توکن ها برای خدمات یک پروژه خاص یا کالاها می باشند و از آن به عنوان یک نوع تخفیف یا دسترسی به یک کالا خاص و خدمات استفاده می شود مانند توکن Vethor که بر بستر بلاک چین Vechain فعالیت می کند و به عنوان کارمزد و سوخت شبکه می باشد.

توکن های پرداختی یا معاملاتی

یکی از تفاوت کوین و توکن این است که توکن های پرداختی هیچ ارتباطی با پروژه های توسعه ای ندارند و هدف آنها ذخیره پول نقد و طلا می باشد که از طریق خرید و فروش و تراکنش مالی انجام می شود مانند تتر که از این توکن ها است.

توکن حاکمیتی

توکن حاکمیتی یا توکن Governance گاورننس یک ارز دیجیتالی است که دارنده آن می تواند حق رای گیری را برای آینده یک شبکه داشته باشد مانند توکن یونی سواپ که یک توکن حاکمیتی است که در تصمیم گیری های مهم می تفاوت بین توکن و کوین تواند حق رای داشته باشد و معمولا این توکن های حاکمیتی را در طبقه توکن های کاربردی قرار می دهند.

تفاوت بین کیف پول توکن و کوین

یک تفاوت کوین و توکن کیف پول و نحوه ذخیره این دارایی ها می باشد که هر کوین نیاز به یک کیف پول اختصاصی با آدرس اختصاصی که در یک بلاک چین خاص است را دارا می باشد یعنی کیف پول بیت کوین و کیف پول اتریوم کاملا با هم مجزا هستند ولی در مورد توکن ها شما می توانید یک توکن مانند تتر ERC20 را به هر آدرسی که می خواهید ارسال کنید و گاهی ممکن است که ذخیره آن در کیف پول آنلاین شما نشان داده نشود ولی تراکنش تایید آن وجود دارد.

سخن پایانی

در تفاوت کوین و توکن به این نتایج رسیدیم که توکن یک ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل ندارد و در بلاک چین های میزبان قرار می گیرد و مزیت اصلی که دارند صرفه جویی در زمان و هزینه ها می باشد در حالی که کوین ها دارای یک بستر بلاک چین اختصاصی می باشند و بیشترین تفاوت آنها در داشتن و نداشتن بلاک چین می باشد به همین منظور شما می توانید با صرافی کوینکس ارتباط و از نحوه خرید و فروش این رمزارزها اطلاع حاصل کنید.

تفاوت توکن و ارز دیجیتال

ارز
کریپتو کوین شکلی از ارز دیجیتال است که اغلب بومی بلاک چین آن است. ارزش را ذخیره می کند و به عنوان یک وسیله مبادله عمل می کند
ارز ها را می توان از طریق اثبات کار (PoW) استخراج کرد یا از طریق اثبات سهام (PoS) به دست آورد.
به عنوان مثال می توان به بیت کوین (BTC)، اتر (ETH) و کاردانو (ADA) اشاره کرد.

توکن ها
یک توکن رمزنگاری برای یک پروژه غیرمتمرکز بر روی یک بلاک چین (معمولا اتریوم، محبوب ترین بلاک چین برای پروژه های غیرمتمرکز برای ساخت) ساخته شده است.
یک توکن یک دارایی را نشان می دهد یا ویژگی های خاص پلتفرم را به دارندگان ارائه می دهد
توکن ها عملکردهایی از جمله ابزار، امنیت و حاکمیت را ارائه می دهند
به عنوان مثال می توان به Cronos (CRO)، بسیار، بسیار ساده مالی (VVS) و Uniswap (UNI) اشاره کرد.

توکن در مقابل ارز: تفاوت چیست؟
در حالی که بسیاری از مردم از عبارات «کریپتو کوین»، «توکن رمزنگاری» و «ارز رمزنگاری» به جای یکدیگر استفاده می‌کنند، اما آنها یکسان نیستند. اگرچه ارز ها و توکن ها از فناوری دفتر کل توزیع شده (که به عنوان فناوری بلاک چین نیز شناخته می شود) استفاده می کنند، تفاوت های قابل توجهی بین یک ارز و یک توکن وجود دارد.

TLDR این است: ارزهای رمزنگاری شکلی از ارز دیجیتال هستند که اغلب بومی یک بلاک چین هستند و هدف اصلی آن ذخیره‌سازی ارزش و کار به‌عنوان وسیله مبادله است.

توکن‌های رمزنگاری دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر روی یک بلاک چین موجود (با استفاده از قراردادهای هوشمند) ساخته شده‌اند و می‌توانند عملکردهای متنوعی را انجام دهند، از نمایش یک شی فیزیکی گرفته تا دسترسی به خدمات و ویژگی‌های پلتفرم خاص.

کریپتو کوین چیست؟
ارز های کریپتو بومی بلاک چین خود هستند. ارز بلاک چین بیت کوین BTC است. بلاک چین اتریوم دارای اتریوم است. و بلاک چین لایت کوین از LTC استفاده می کند. این ارز های کریپتو در درجه اول برای ذخیره ارزش و کار به عنوان یک وسیله مبادله، مشابه ارزهای سنتی طراحی شده اند. به همین دلیل است که به کریپتو کوین ها به عنوان ارزهای دیجیتال نیز گفته می شود.

یکی از چیزهای منحصر به فرد دیگر در مورد ارز ها نحوه به وجود آمدن آنها است. به طور کلی، ارز های کریپتو یا با استفاده از مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) استخراج می شوند یا از طریق مکانیسم اثبات سهام (PoS) به دست می آیند.

ارز ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟
هنگامی که بیت کوین ایجاد شد، به عنوان جایگزینی برای ارزهای سنتی فیات تصور می شد.

همراه با سایر ارز رمزنگاری، به گونه‌ای طراحی شده است که مانند پول کاغذی و ارز فلزی کار تفاوت بین توکن و کوین کند، به این معنی که می‌توان از آن برای بسیاری از چیزهایی که معمولاً با دلار آمریکا یا یورو استفاده می‌شود، از جمله:

ذخیره ارزش
مبادله با ارزهای دیگر
پرداخت هزینه کالا و خدمات
انتقال به دیگران
علاوه بر این کاربردهای سنتی، برخی از ارز های رمزنگاری نیز می توانند از فناوری قراردادهای هوشمند برای ارائه ویژگی های اضافی بهره ببرند. به عنوان مثال، DASH یک آلتکوین است که به عنوان یک ارز دیجیتال عمل می کند، اما همچنین به دارندگان این امکان را می دهد که در یک سازمان مستقل غیرمتمرکز (DAO) رای دهند.

ارز های دیجیتال محبوب
بیت کوین (BTC) در اوایل سال 2009 توسط “ساتوشی ناکاموتو” مرموز راه اندازی شد، بیت کوین اولین و شناخته شده ترین ارز رمزنگاری در جهان است. شروع اولیه آن به آن اجازه داد تا به با ارزش ترین ارز دیجیتال تبدیل شود
اتر (ETH) یکی از محبوب ترین ارز های رمزنگاری در اطراف است و چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال است. به لطف ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند، اتریوم به خانه هزاران پروژه بلاک چین و NFT تبدیل شده است. از برخی جهات، ستون فقرات انقلاب بلاک چین است
Cardano (ADA) یک پلتفرم بلاک چین منبع باز و غیرمتمرکز است که یکی از اولین پلتفرم هایی بود که بر اساس اجماع PoS اجرا شد و به عنوان یک ارز دیجیتال سبز شناخته شد. Cardano در سال 2015 توسط چارلز هاسکینسون، یکی از بنیانگذاران اتریوم تأسیس شد و تراکنش های همتا به همتا (P2P) را با ارز ADA خود تسهیل می کند.
توکن ها چیست؟
مانند ارز های کریپتو، توکن های رمزنگاری با استفاده از فناوری بلاک چین طراحی می شوند. با این حال، توکن های رمزنگاری بومی یک بلاک چین نیستند. در عوض، آنها بر روی آن ساخته شده‌اند و اغلب از قراردادهای هوشمند برای تحقق اهداف مختلف استفاده می‌کنند.

در حالی که ارزهای دیجیتال از ارزهای سنتی تقلید می‌کنند، توکن‌های کریپتو بیشتر شبیه دارایی‌ها یا حتی اسناد هستند. یک توکن رمزنگاری می‌تواند سهمی از مالکیت یک DAO، یک محصول دیجیتال یا NFT یا حتی یک شی فیزیکی را نشان دهد. توکن های رمزنگاری را می توان مانند ارز خرید، فروخت و معامله کرد، اما از آنها به عنوان وسیله مبادله استفاده نمی شود.

برای استفاده از یک مثال در دنیای واقعی، توکن های رمزنگاری بیشتر شبیه کوپن یا کوپن هستند، در حالی که ارز های کریپتو مانند دلار و سنت هستند.

انواع مختلفی از توکن های رمزنگاری وجود دارد:

برخی از توکن های حاکمیتی به دارندگان حق رای در یک DAO ارائه می دهند.

توکن‌های Utility ممکن است دسترسی به خدمات یا محصولات خاصی را که توسط صادرکننده توکن توسعه داده شده است، فراهم کنند.

توکن‌های امنیتی مانند اوراق بهادار سنتی عمل می‌کنند و حتی بسیاری از سازمان‌های دولتی با آنها یکسان برخورد می‌کنند.

توکن ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟
بیشتر توکن های رمزنگاری شده برای استفاده در یک پروژه بلاک چین یا dapp طراحی شده اند. برخلاف ارز های رمزنگاری، توکن ها استخراج نمی شوند. آنها توسط توسعه دهنده پروژه ایجاد و توزیع می شوند. هنگامی که توکن ها در دست خریداران قرار می گیرند، می توان از آنها به روش های بی شماری استفاده کرد.

رمزارزهای محبوب
Filecoin (FIL) و Arweave (AR) به کاربران این امکان را می دهند که توکن های ابزار خود را برای این امتیاز خرج کنند.